باستان شناسان در حال حفاری در شهر نورنبرگ آلمان پیش از ساخت خانه سالمندان جدید، بزرگترین دفن دسته جمعی قربانیان طاعون را که تاکنون در اروپا کشف شده است، کشف کردند.
حفاری‌ها ادامه دارد، اما بقایای چند صد ساله بیش از 500 نفر تاکنون کشف شده است، و تیم بر این باور است که می‌توانست 1500 نفر در آن دفن شده باشند.
تاریخ‌گذاری دقیقی نیز هنوز انجام نشده است، اما تخمین‌های آزمایشی نشان می‌دهد که هشت گودال طاعون در حدود نیمه اول قرن هفدهم ایجاد شده‌اند.
به گزارش اشپیگل، برخی از استخوان‌ها سبز رنگ به نظر می‌رسند، زیرا برای مدتی از این مکان برای دفع زباله‌های یک کارخانه مس نزدیک استفاده می‌شد.
ملانی لانگبین، باستان شناس بخش حفاظت از میراث نورنبرگ و فلوریان ملزر، انسان شناس ارشد،
می گویند: “ما تمام بقایای انسانی را که در مناطق ساخت و ساز آینده یافت می شود، ایمن و بایگانی می کنیم.”
ما در حال حاضر فرض می کنیم که پس از اتمام کار در بهار، این بزرگترین گورستان اضطراری برای قربانیان طاعون خواهد بود که در اروپا حفاری شده است.
طاعون بوبونیک با بسیاری از ویرانگرترین بیماری های همه گیر تاریخ، عمدتاً مرگ سیاه قرن چهاردهم و طاعون ژوستینین که در قرن ششم شروع شد، مرتبط بوده است.
با این حال، عفونت بسیار مسری و منتقله از کک اغلب در طغیان‌های کوچک‌تر در طول سنین دوباره ظاهر میشود.
پس از مرگ سیاه در اروپا، اپیدمی های محلی برای حدود 400 سال تکرار شد و شهرها را ویران کرد.
نورنبرگ نیز از این قاعده مستثنی نبود. این شهر حتی یک گورستان اختصاصی طاعون به نام سنت روچوس دارد.
اما چیزی که باستان شناسان از In Terra Veritas در حین انجام آنچه که فرض می کردند یک بررسی معمولی قبل از ساخت و ساز بود پیدا کردند، گورستان نبود.
استخوان های ساکت از چیزی بسیار ناامیدتر و ویرانگرتر صحبت می کردند.
لانگبین به جک گای در CNN گفت: «آن افراد در یک گورستان معمولی دفن نشدند، اگرچه ما گورستان طاعون را در نورنبرگ تعیین کرده ایم.
این به معنای تعداد زیادی از افراد مرده است که باید بدون توجه به آداب دفن مسیحی در یک بازه زمانی کوتاه دفن شوند.”
طاعون هیچ اثر قابل مشاهده ای بر روی استخوان های قربانیان خود باقی نمی گذارد، بنابراین برای تایید تشخیص باید کارهای بیشتری انجام شود.
انتظار می رود تجزیه و تحلیل DNA استخوان ها ردپای باکتری طاعون Yersinia pestis را تایید کند. اما چندین خط دوستیابی به طاعون به عنوان محتمل ترین توضیح اشاره می کند.
قدمت رادیوکربن بر روی بقایای یکی از گورها مربوط به اواخر قرن پانزدهم تا اوایل قرن هفدهم است و سکه ها و قطعات سفالی که در آن یافت شده است به اوایل قرن بیستم اشاره دارد.
آنها همچنین یادداشتی به تاریخ 1634 پیدا کردند که در آن شیوع طاعون در سال‌های 1632 و 1633 در نورنبرگ که گزارش شده 15000 نفر را کشته بود، توصیف می‌کرد.
در یادداشت آمده است که حدود 2000 نفر از آنها در محل حفاری فعلی دفن شده اند.
اما پیامدهای این کشف بسیار فراتر از نحوه مرگ افراد است. تمام بقایای این بقایا باید حفاری شوند و به دقت جابه‌جا شوند تا دانشمندان بتوانند آنها را مطالعه کنند تا تصویری بی‌نظیر از تاریخ نورنبرگ داشته باشند.
مارکوس کونیگ، شهردار نورنبرگ گفت: “این کشف بسیار فراتر از منطقه یوده و اهمیت زیادی دارد.”
این گورها حاوی بقایای فانی کودکان و افراد مسن، مردان و زنان است.
طاعون در جنسیت، سن یا موقعیت اجتماعی متوقف نشده است.
اکنون، برای اولین بار، یک تحلیل تجربی قابل اعتماد از یک گروه بزرگ جمعیت از این دوره می تواند ناگفته نماند که این یافته تاریخی و باستان شناسی مهم باید به طور حساس و مناسب مورد رسیدگی قرار گیرد.
نظرات کاربران