سریع ترین زبان دنیا کدام است؟

در حین یادگیری یک زبان جدید، ممکن است احساس کنید که افراد بومی زبان با سرعتی بسیار بالاتر نسبت به شما جملات را بیان می‌کنند. این امر ناشی از مهارت‌های زبانی ضعیف شما یا نسبتی بودن نیست، بلکه به دلیل سرعت طبیعی گفتار در هر زبانی متفاوت است. بعضی از زبان‌ها واقعاً سریع‌تر از دیگران هستند.

سرعت گفتار در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. برخی از افراد با سرعت آرام صحبت می‌کنند، در حالی که دیگران با سرعت بیشتری ادامه می‌دهند. به همین دلیل، سرعت گفتار افراد ممکن است تحت تأثیر شرایط و خلق و خو متغیر باشد.

یکی از روش‌های معمول برای اندازه‌گیری سرعت گفتار، تعداد هجاها در ثانیه است. تحقیقات زبان‌شناسی نشان داده‌اند که ژاپنی به عنوان سریع‌ترین زبان شناخته می‌شود. مطالعاتی که توسط دانشگاه لیون انجام شده، زبان‌ها را بر اساس تعداد هجاها در ثانیه مقایسه کرد. بر اساس این تحقیقات، ژاپنی با ۷٫۸۴ هجا در ثانیه، سریع‌ترین زبان را شکل داده و دنباله‌ای از زبان‌های اسپانیایی، فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی، آلمانی و چینی ماندارین دارد.

در این راستا، مطالعات نشان می‌دهد که سرعت گفتار یک زبان ممکن است با مقدار اطلاعاتی که هر هجا می‌تواند رمزگذاری کند، مرتبط باشد. تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه لیون نشان می‌دهد که علت سرعت بالای زبان ژاپنی ممکن است این باشد که این زبان معنای کمتری در هر هجا دارد. به همین دلیل، زبان‌های دیگر که اطلاعات بیشتری در هر هجا دارند، با سرعت کمتری تلفظ می‌شوند.

دن ددیو، یکی از پژوهشگران مطالعات انجام شده در دانشگاه لیون، اظهار کرده است که برخی از زبان‌ها در هر ثانیه تقریباً ۵۰ درصد هجاهای بیشتری را تولید می‌کنند. همچنین، تفاوت‌های دیگری نیز بین زبان‌ها وجود دارد که به واج‌شناسی و دستور زبان خاص آن‌ها برمی‌گردد. به عنوان مثال، زبان انگلیسی حدود ۱۱ برابر انواع هجاها را نسبت به زبان ژاپنی دارد.

این تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل مختلفی می‌توانند بر سرعت گفتار یک زبان تأثیر بگذارند و برخی از زبان‌ها به دلیل ویژگی‌های خاص، سریع‌تر یا کندتر از دیگران باشند.

البته باید توجه داشت که یافته‌های مطالعات مذکور را به طور کامل قبول نکنیم. بسیاری از محققان معتقدند که داده‌های قاطعی برای حمایت از این ادعا وجود ندارد که تفاوت‌های معناداری در سرعت زبان‌ها و گویش‌های مختلف وجود دارد. مطالعات قدیمی‌تری از دهه ۱۹۶۰، با مقایسه‌ی صحبت‌کردن ۶ فرد ژاپنی‌زبان و ۶ فرد آمریکایی-انگلیسی‌زبان به این نتیجه رسید که تفاوت معناداری در سرعت گفتار بین دو گروه وجود ندارد.

همچنین باید توجه داشت که بسیاری از مطالعات زبان‌شناختی تمرکز خود را بر زبان‌های اروپایی و آسیای شرقی قائل شده‌اند و زبان‌های دیگر جهان را نادیده گرفته‌اند. درحالی‌که حدود نیمی از جمعیت جهان به یکی از ده زبان دنیا به‌عنوان زبان مادری صحبت می‌کنند، زبان‌های شگفت‌انگیز دیگری نیز وجود دارند که احتمالا کل این فرضیات را نقض می‌کنند. به عنوان مثال، زبان‌های بومی قومی و مناطقی با اصول و ساختارهای گرامری واژگانی بسیار متفاوت ممکن است سرعت و شیوه صحبت کردن متفاوتی داشته باشند که مطالعات بیشتری برای بررسی این زبان‌ها لازم است.